Gouden uurtjes

In het huidige heden van het hier en nu vandaag de dag is doorwerken tot 3 uur 's nachts geen optie meer. Een keer misschien, maar er zitten wel minstens 6 projecten in mijn hoofd en er komen regelmatig nieuwe bij. Opstarten duurt lang, je hebt een plek nodig om zooi te maken, en eigenlijk mag niemand iets zien voor ik klaar ben. Nou, krijg dat maar eens gepland in je volle huis en versnipperde huismoeder-dag.

Zo te zien heb ik bij de laatste spoedreparatie de duck-tape
niet op tijd gevonden en schildertape gebruikt.

Na een zomervakantie lang geen leeg huis tot mijn beschikking gehad te hebben heb ik een belangrijke beslissing genomen. Je kunt alles ad hoc blijven doen. Was ophangen om half 1 's nachts; gaan douchen nadat je al aangekleed was voor het schoolritje; of als een bezetene het oud papier uit het hele huis verzamelen en hollend in je pyjama naar buiten brengen als je de vrachtwagen al hoort komen op zaterdagmorgen. Fietsen reviseren met ducktape en kruipolie vlak voor vertrek zodat je je het apenlazerus moet fietsen om nog op tijd te komen. Ja hoor, het went echt. Geeft je de status van excentriekeling en houdt je in conditie zonder sport (hoihoi!). Maar, als je na verloop van tijd weleens iets van je Echte Wensen-lijstje zou willen kunnen schrappen is er toch meer Planning nodig. Gruwel, planning noemen wij hier in huis al jaren met afschuw het P-woord. Maar nu wil ik echt iets. En met het vooruitzicht dat er weer af en toe een leeg huis zou zijn na de schoolvakantie vond ik het toch wel voorstelbaar dat het kon. Alles op een rijtje zettend zag ik de Gouden Uurtjes.


En nu ik na een half jaar weer eens een projectje heb opgepakt, en afgemaakt kunnen jullie ze ook zien. De schoolochtenden en de avonden zijn mijn Gouden Uurtjes. De rest van de dag weet ik gewoon dat het er niet van komt, dus moet ik mijn Gouden Uurtjes als heilig beschouwen, ze gebruiken en goed verdedigen.

Toevallig was er een klok in de maak, en bezig met kleuren, vormen, grote lijnen, details, functionaliteit, aantrekkelijkheid en realiseerbaarheid, speelden alle bovenstaande gedachten door mijn hoofd en kwam het opeens samen. Nu heb ik behalve kleuren en vormen ook een stuk symboliek die mij herinnert aan mijn plan. En dat is goed, herinnerd worden aan je plan!